Το 1920, ο Ferdinand Porsche ανέπτυξε το πρώτης κατηγορίας αυτοκίνητο "AD-617" με 6κύλινδρο κινητήρα με μετατόπιση 4,4 λίτρων, κατασκευασμένο από ελαφρά κράματα. Η εμπειρία που αποκτήθηκε επέτρεψε το 1923 να παράγει το μοντέλο επιβατών "10/50 HP" ή "ADM-1", ικανό να φτάσει σε μέγιστη ταχύτητα 100 km / h. Ο κινητήρας της είχε ένα καρμπυρατέρ και έναν εκκεντροφόρο. Το μοντέλο "ADM-2" με δύο καρμπυρατέρ παρήχθη το 1925-1927 και το "ADM-3" με κινητήρα 3 λίτρων φάνηκε να αντικαθιστά το 1926. Οι αθλητικές τους επιδόσεις είχαν βραχυκύκλωμα και για πρώτη φορά (μεταξύ των επώνυμων αυτοκινήτων) υπερέβη την ταχύτητα των 160 χλμ / ώρα.
Το 1927, ο σχεδιαστής Karl Rabe προετοίμασε ένα νέο βασικό μοντέλο "ADR". Διακρίθηκε από ένα κεντρικό πλαίσιο σωλήνα με εγκάρσιες ράγες προβόλου και ανεξάρτητη ανάρτηση από πίσω, σε συνδυασμό τριών ελατηρίων με περιστρεφόμενους κινητήριους άξονες (με μπροστινή εξαρτώμενη ανάρτηση). Όλα τα ελατήρια είχαν προοδευτική ακαμψία και παρείχαν υψηλή άνεση με πλήρες φορτίο και με μεγάλη ταχύτητα. Κινητήρας 70 ίππων βασιζόταν στο πλαίσιο του πιρουνιού. Σε αθλητικές εκδόσεις μικρής βάσης "12/100" η ισχύς του κινητήρα αυξήθηκε σε 100 hp.
Δύο πιο ισχυρά μοντέλα, το "ADR-6 Bergmeister" με 6κύλινδρο κινητήρα και το "ADR-8 Alpin" με 8κύλινδρο κινητήρα, έκλεισαν αυτή τη σειρά. Κατόπιν αιτήσεώς τους, ήταν δυνατό να εγκατασταθούν διάφορα ανοικτά ή κλειστά σώματα από τους καλύτερους κατασκευαστές αμαξωμάτων στην Ευρώπη. Το "Bergmeister" δημιουργήθηκε μέχρι το 1934 και έγινε ένα από τα τελευταία αυτοκίνητα της μάρκας "Austro-Daimler".
Hits: 49