Η ερευνητική εταιρεία "A. Harper, Sons & Bean" από την πόλη Dudley στην κομητεία του Worcester το 1919 αποφάσισε να ξεκινήσει την κατασκευή αυτοκινήτων. Η βάση έγινε από την προπολεμική εταιρεία ελαφρών μηχανών "Perry", τοποθετώντας σε αυτήν έναν ισχυρότερο κινητήρα με όγκο εργασίας 1794 cm3.
Τα πρώην εργαστήρια στρατιωτικών πυρομαχικών στο Tipton γρήγορα μετατράπηκαν και ξεκίνησαν την παραγωγή του BEAN-11,9 HP. Τα σώματα έγιναν στο παλιό εργοστάσιο στο Dudley. Τα αυτοκίνητα BEAN ήταν φτηνά και απαιτητικά, παρόλο που σε μια βιασύνη ούτε ο κινητήρας ούτε η μετάδοση πέρασαν τον έλεγχο μετά τη συναρμολόγηση. Κάθε εβδομάδα κατασκευάστηκαν 80 αυτοκίνητα και η εταιρεία ονειρευόταν ήδη ετήσια παραγωγή 50 χιλιάδων αυτοκινήτων. Εν τω μεταξύ, η περίοδος της ευφορίας κατέληξε, και πολλά ελαττώματα βρέθηκαν όλο και περισσότερο στα προϊόντα BEAN. Ταυτόχρονα, ξεκίνησε η διαδικασία εντός της κοινοπραξίας, η οποία, εκτός από την BEAN, συμπεριέλαβε τις εταιρείες αυτοκινήτων ABC, Swift, Vulcan και αρκετούς κατασκευαστές εξαρτημάτων αυτοκινήτων. Ως αποτέλεσμα, η παραγωγή στο BEAN μειώθηκε απότομα και όταν αποφάσισαν να το επαναλάβουν ξανά το 1922, αποδείχθηκε ότι η αγορά είχε ήδη καταληφθεί από επιβατικά αυτοκίνητα όπως ο Morris Cowley.
Τα νέα αυτοκίνητα "BEAN" δεν είχαν καλύτερη ποιότητα από τους προκατόχους τους. Παρ 'όλα αυτά, η παραγωγή και οι πωλήσεις αυξήθηκαν, καθώς η ζήτηση για απλά και φθηνά αυτοκίνητα μετά τον πόλεμο ήταν πολύ υψηλή.
Το 1924 εμφανίστηκε το μοντέλο "14 HP" με μετατόπιση κινητήρα 2385 cm3. Εισήχθη ως "το ταχύτερο αυτοκίνητο στην κατηγορία του με απίστευτα αποτελεσματικά φρένα σε λογική τιμή". Το κυλινδρικό μπλοκ και το περίβλημα του κιβωτίου ταχυτήτων σχημάτισαν μονολιθική δομή. Ταυτόχρονα, η παραγωγή ξεκίνησε με το ελαφρύ μοντέλο "12 HP", το οποίο ήταν μόνο μια τροποποίηση "11,9 HP".
Το 1926, η χαλυβουργική επιχείρηση Sheffield Hadfield γιόρτασε την εκατονταετηρίδα της με την αγορά ενός μεριδίου ελέγχου στην BEAN (ανήκε μόνο σε ένα μικρό τμήμα των μετοχών από το 1919), γεγονός που οδήγησε στο κλείσιμο του εργοστασίου του Tipton.
Το επόμενο έτος, το "BEAN" εισήγαγε το μοντέλο "18/50" με έναν 6κύλινδρο κινητήρα ανώτατης βαλβίδας και ένα κιβώτιο ταχυτήτων 4 σχέσεων, καθώς και μια αθλητική έκδοση που ανέπτυξε μέγιστη ταχύτητα 110 km / h. Στο ίδιο 1927, εμφανίστηκε ένα πρωτότυπο "Imperial Six" με έναν 6-κύλινδρο κινητήρα 3,8 λίτρων. Αυτός ο αυστραλιανός ερευνητής Francis Birtles τόλμησε να κάνει μια διαφήμιση τρέξει από την Αγγλία στην Ινδία, αλλά με τον τρόπο που το αυτοκίνητο κατέρρευσε κομμάτια.
Από το 1928, τα επιβατικά αυτοκίνητα έλαβαν το σήμα "Headfield-Bean". Το νέο μοντέλο "14/40 HP" με ξεχωριστό κιβώτιο κιβωτίου ταχυτήτων και κύριο γρανάζι σκουλήκι έπληξε τον κόσμο της αυτοκινητοβιομηχανίας με πλήρη έλλειψη ποιότητας και αξιοπιστίας. Οι μονάδες του λειτουργούσαν με δυσκολία: το κιβώτιο ταχυτήτων συχνά δεν ενεργοποιούσε, ο δίσκος συμπλέκτη στρεβλώνεται, τα φρένα ήταν αναποτελεσματικά. Η κατάσταση αυτή θα μπορούσε να θεωρηθεί ως πλήρης αποτυχία, αλλά τα αυτοκίνητα της βρετανικής εταιρείας λόγω της χαμηλής τιμής ήταν ακόμη σε σημαντική ζήτηση. Ως εκ τούτου, η εταιρεία δεν παραιτήθηκε και απελευθέρωσε το αθλητικό μοντέλο "14НР Short" στο πλαίσιο "12НР2" με τον κινητήρα από το αυτοκίνητο "14/40 HP". Το 1929, λίγο πριν την εκκαθάριση της εταιρείας, εμφανίστηκε ένα άλλο σπορ αυτοκίνητο "14/70 HP" με ενισχυτικό φρένων. Για δύο ολόκληρα χρόνια μετά το κλείσιμο στην BEAN, κατασκευάστηκαν ειδικά μηχανήματα για βιομηχανικούς σκοπούς και μόνο το 1931 η εταιρεία τελικά έπαυσε να υπάρχει.
Hits: 31